فقط خدا

روزي پيامبر صلی الله علیه و آله به طرف آسمان نگاه مي کردند و مي خنديدند، شخصي به آن حضرت عرض کرد: چرا مي خنديد؟ پيامبر فرمود: به آسمان نگاه کردم، ديدم دو فرشته به زمين آمدند، تا پاداش عبادت شبانه روزي بنده ي با ايماني را که هر روز در محل نماز خود، به عبادت و نماز مشغول مي شد، بنويسد، اما او را در محل نماز خود نيافتند، بلکه در بستر بيماري يافتند، آنها به سوي آسمان بالا رفتند و به خدا عرض کردند: ما طبق معمول براي نوشتن پاداش عبادت آن  بنده با ايمان، به محل نماز او رفتيم بلکه او در بستر بيماري آرميده بود. خداوند به فرشتگان فرمود: تا او در بستر بيماري است، همان پاداش را که هر روز براي او هنگامي که در محل نماز و عبادتش بود، مي نوشتيد، بنويسيد و بر من است که پاداش اعمال نيک او را تا آن هنگام که در بستر بيماري است، براي او بنويسيم.

 بحارالانوار،ج22،ص83

شهادت امام کاظم علیه السلام را تسلیت عرض می کنم .

در میان هلهله سوز و نوا گم می شود

زیر ضرب تازیانه ناله ها گم می شود

بسکه بازی می کند زنجیر ها با گردنم

در گلویم گریه های بی صدا گم می شود

در دل شب بارها آمد نمازم را شکست

در میان قهقهه صوت دعا گم می شود

چهار چوب پیکرم بشکسته و لاغر شدم

وقت سجده پیکرم زیر عبا گم می شود

تازه فهمیدم چرا در وقت سیلی خوردنش

راه مادر در میان کوچه ها گم می شود

لا به لای پنجه هایش مشتی از موی سرم

بین این تصویر ها دیگر حیا گم می شود

از یهودی ضربه خورده خوب می داند چرا؟

گوشوارٍ بچه ها در کربلا گم می شود

 قاسم نعمتی

عیـد سعیـد مبعث، عیـد آغــاز رسالت پیـامبر رحمت،

حضرت محمد صلی الله علیه و آله را به شما دوستـان عزیـز تبریک عرض می کنم .

از خــداوند مهـربان بخـواهیم که به مبــــارکی این روز عزیـز، گناهـانمان را ببخشد و

یاریمان کند که از امــــــــــــروز دیگر گنــــــــــــــــاه نکنیم

الهى در شگفتم؛

از آنکه کـوه را مى‏شکافد، تا به معدن جواهر دست‏ يابد ،

ولي خويش را نمي کاود تا به مخزن حقائق برسد .

خداوندا مرا ببخش، که مسلمــان نبودم و خــودم  را مسلمـان معرفـي کردم

خداوندا مرا ببخش، که با عملکردم نه تنها بي ديني را به تو رهنمون نشدم

بلکه چنان بـد عمل کــردم کـه چندين ضعيف الايمــان را نيـز از تـو فراري دادم

خداوندا مـرا  ببخش، کـه آخـرت و رضـايت تـو را بـه دنيــا و تعلقـاتش فـروختم

خداوندا مرا ببخش، که هميشه ازت طلبکارم ... چـــرا ؟!

نميدونم شـايـد " چـون بهم لطف کـردي و منو آفريدي، مديون من شـدي ! "

 خداوندا مرا ببخش ...

افسـوس که تـا ديروز قسمتي از آخـرت را مي فروختيم

تا دنيا رو بدست بياريم

وصد افسوس که امروز، از دنيامون هزينه مي کنيم

تا باقي مانده ي آخرتمون رو هم خراب کنيم

در کنار شهري خارکني زندگي مي‌کرد که به شدت فقیر بود و تنها درآمدش خارهایی بود که به شهر می برد و به قیمت کمی می فروخت . روزي در ضمن کار صداي جمعيتي را شنید که با آرايش فوق العاده در حرکت بودند، براي تماشا به کناري ايستاد، دختر زيباي شاه را دید که به شکار مي‌رفت . در اين حين چشم جوان خارکن به جمال دختر افتاد و عاشق و بیقرار او شد .

از آن به بعد تمام فکر و ذکرش شده بود ازدواج با دختر شاه و هیچ نصیحتی بر او اثر نداشت . او را نزد عالمی بردند تا آگاهش کند . عالم گفت: «تو که از حسب و نسب و جاه و مال و شهرت و زيبائي بهره‌اي نداري پس مشغول عبادت شو شايد از اين راه به شهرت رسيده و گشايشي در کارت حاصل شود.»

خارکن پند عالم را به کار بست،‌ به مسجد ویرانه ای که نزديک شهر بود رفت و بساط عبادتش را جهت جلب نظر اهالي در آنجا پهن کرد . کم‌کم کثرت عبادت، او را در ميان مردم مشهور کرد، به تدریج ذکر خيرش دهان به دهان گشت و آوازه او به گوش شاه هم رسید و شاه با کمال اشتياق قصد ديدار او کرد و به کلبه‌ي خارکن آمد و با زيارت او به ارادتش افزوده شد، پادشاه سر سخن را با او باز کرد و کلام را به ازدواج کشيد و گفت: من مایلم که تو را به دامادي خود بپذيرم . صبح شد، مأموران شاه به مسجد آمدند و لباس دامادي را به او پوشاندند و خارکن را با عظمت به قصر بردند .

وقتي خارکن قدم به بارگاه شاه گذاشت و چشمش به آن همه عظمت افتاد، غرق در حيرت شد و ناگهان برق انديشه درون جان تاريکش را روشن کرد، با خود گفت: من همان جوان فقير و مستمندم، من همان خارکنم که بر اثر عبادت ريايي به اين مقام رسيدم، آه بر من، اگر به عبادت حقيقي و طاعت خالص اقدام مي‌کردم چه مي‌شدم؟ در غوغاي پر از آرايش ظاهري دربار، چشم دل خارکن باز شد، پاي از دربار بيرون گذاشت و به سوي نماز و عبادت واقعي و بندگي حقيقي خدا حرکت کرد .

وقتي نماز ريائي و ميان تهي و الفاظ بي‌معني اين گونه براي حل مشکل مدد کند، نماز واقعي و عبادات خالصانه، و طاعت بي‌ريا چه خواهد کرد؟

خدايا؛ حکمت قدم هايي را که برايم بر مي داري بر من آشکار کن،

تا درهايي را که به سويم مي گشايي، ندانسته نبندم،

و درهايي که به رويم مي بندي، به اصرار نگشايم.

لطف و اکرام خداوند به نماز گزاری که به نمازش اهمیت می دهد:

عذاب قبــر از او دور مي شـود،

تنگدستـي او از بين برده مي شود،

از محاسبه روز قیامت محفوظ مي ماند،

به سـرعت برق از پل صـراط عبـور مي کند،

دفتر اعمال به دست راست او سپرده مي شود.

«برای رسیدن به همه چیز باید از همه چیز گذشت»

به دنيا مي آييم ولي به آخرت مي رويم؛

آري بـراي رسيـدن بـه آخـرت بـايـد از دنيـــا گـذشت