خواب ديدم، خواب اينكه مرده ام

فقط خدا آیا هنوز وقت آن نرسیده که با خدا آشتی کنیم ؟

ن : ف م

خواب ديدم، خواب اينكه مرده ام

خواب ديدم، خواب اينكه مرده ام
خواب دیدم خسته و افسرده ام

روی من خروارها از خاک بود
وای قبر من چه وحشتناک بود

تا میان گور رفتم دل گرفت
قبر کن سنگ لحد را گل گرفت

آمدند از راه نزدم دو ملک
تیره شد در پیش چشمانم فلک

یک ملک گفتا بگو نام تو چیست
آن یکی فریاد زد رب تو کیست

در میان عمر خود کن جستجو
کارهای نیک و زشتت را بگو

دیگر آنجا عذر خواهی دیر بود
دست و پایم بسته در زنجیر بود

ناگهان الطاف حق آغاز شد
از جنان درهای رحمت باز شد

مردی آمد از تبار آسمان
نور پیشانیش فوق کهکشان

چشمهایش زندگانی می سرود
درد را از قلب آدم می زدود

بر سرش دستار سبزی بسته بود
بر دلم مهرش عجب بنشسته بود

صاحب روز قیامت آمده
گویی از بهر شفاعت آمده

سوی من آمد مرا شرمنده کرد
مهربانانه به رویم خنده کرد

گفت آزادش کنید این بنده را
خانه آبادش کنید این بنده را

اینکه اینجا این چنین تنها شده
کام او با تربت من وا شده

مادرش او را به عشقم زاده است
گریه کرده بعد شیرش داده است

بارها بر من محبت کرده است
سینه اش را وقف هیئت کرده است

سینه چاک آل زهرا بوده است
چای ریز مجلس ما بوده است

خویش را در سوز عشقم آب کرد
عکس من را بر دل خود قاب کرد

اسم من راز و نیازش بوده است
خاک من مهر نمازش بوده است

بارها لعن امیه کرده است
خویش را نذر رقیه کرده است

تا که دنیا بوده از من دم زده
او غذای روضه ام را هم زده

حرمت من را به دنیا پاس داشت
ارتباطی تنگ با عباس داشت

گریه کرده چون برای اکبرم
با خود او را نزد زهرا می برم

هرچه باشد او برایم بنده است
او بسوزد صاحبش شرمنده است

در قیامت عطر و بویش می دهم
پیش مردم آبرویش می دهم

باز بالاتر به روز سرنوشت
می شود همسایه من در بهشت

آری آری هرکه پا بست من است
نامه ی اعمال او دست من است